Πόσοι θυμάστε το νυφοπάζαρο της πλατείας… Αν υπήρχε σήμερα, Σαββατοκύριακο οι Γιαννιώτες θα έκαναν την βόλτα τους πάνω κάτω από την πλατεία του Δημαρχείου, μέχρι το τέλος της Νομαρχίας, Αρχικά σε όλη την διαδρομή διακόπτονταν η κυκλοφορία των αυτοκινήτων, αλλά στη συνέχεια, εκεί που σήμερα είναι η νησίδα, είχαν τοποθετηθεί σιδερένια κολονάκια και η μισή διαδρομή, αφήνονταν για τα αυτοκίνητα. Αυτή ήταν και η αιτία που σταδιακά μειώθηκε η βόλτα, ο χώρος δεν επαρκούσε και οι Γιαννιώτες καταλάμβαναν την πλατεία με το συντριβάνι και τους έγχρωμους προβολείς ή το καλοκαίρι το νυφοπάζαρο μεταταφέρονταν στον Μώλο.
Κλασσικές εικόνες του νυφοπάζαρου…. Μπροστά τα κορίτσια πιασμένα αγκαζέ, …χαχανίζοντας θορυβωδώς χαριτωμένα (πολλά με τις γαλάζιες ποδιές του σχολείου) και κοιτάζοντας χαμογελαστά τους νεαρούς που τα ακολουθούσαν «κατά πόδας» σαν γνήσια καμάκια… Εκεί και οι εξοδούχοι φαντάροι που κρατούσαν τον μπερέ στο χέρι για να φαίνεται η κόμη με το μπριγιόλ… Παντού η μυρωδιά του αφτερ σέϊβ της Old spice, στα χείλη το τσιγάρο «Παλλάς» η «Οld Navy” (μόνο για εξόδους αυτά). Απαραίτητο συμπλήρωμα το φυστικάκι, οι κολοκυθόσποροι ή ηλιόσποροι, όλα βουτηγμένα στο αλάτι…
Έξω από το «Διεθνές» οι καλοντυμένοι «γαμπροί» όρθιοι με το τσιγάρο στο χέρι, παρακολουθούσαν την κίνηση, επέλεγαν και όταν εντόπιζαν θηλυκά της προτίμησής τους, αναμιγνύονταν στο πλήθος, ακολουθώντας τα και ξεκινούσαν το «ψηστήρι» με την κλασσική ατάκα… «Καλησπέρα κορίτσια ..Να κάνουμε μαζί την βόλτα? Να κεράσουμε παγωτό ή να πάμε σινεμά?».
Κι όμως, αρκετοί/ες βρήκαν το ταίρι τους στο νυφοπάζαρο της πλατείας… Πόσα χιλιόμετρα είχαμε κάνει όλοι μας πάνω – κάτω στο νυφοπάζαρο? Αμέτρητα… Δεν υπήρχε νέος ή νέα που να μη έκανε αυτή την διαδρομή….
Κι αναμεσά τους οικογένειες, που συνήθως κατέληγαν στην «Όαση». Τότε μας φαίνονταν κάτι το συνηθισμένο και απαραίτητο… Σήμερα το νοσταλγούμε.. Ήταν και μια ευκαιρία συνάντησης με γνωστούς, συγγενείς και φίλους, που όλοι κατευθύνονταν τα βράδυα, κυρίως Σαββατοκύριακα στην βόλτα της πλατείας, που άρχιζε από νωρίς το απόγευμα και τις Κυριακές ή γιορτές, από το πρωί. Λοιπόν? Τι σας θύμισα τώρα… Τότε που τα Γιάννινα ήταν ανθρώπινα και οι περισσότεροι γνωριζόμασταν μεταξύ μας… Τότε που το νυφοπάζαρο ήταν …αξιοθέατο για τους ξένους που έβγαζαν φωτογραφίες (σαν αυτή που δημοσιεύω) και μετέφεραν τις εμπειρίες στις χώρες τους. Το καλοκαίρι, ξένες έμπαιναν στο «παιχνίδι» του νυφοπάζαρου και τρεις που γνωρίζω, ζούν σήμερα στα Γιάννινα, αφού εκεί γνώρισαν τους εκλεκτούς τους… Δυστυχώς στα τέλη της 10ετίας του΄70, τα αυτοκίνητα εκτόπισαν το νυφοπάζαρο, μέχρι που το κατήργησαν οριστικά…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΟΥΣΗΣ
ΠΗΓΗ
Κλασσικές εικόνες του νυφοπάζαρου…. Μπροστά τα κορίτσια πιασμένα αγκαζέ, …χαχανίζοντας θορυβωδώς χαριτωμένα (πολλά με τις γαλάζιες ποδιές του σχολείου) και κοιτάζοντας χαμογελαστά τους νεαρούς που τα ακολουθούσαν «κατά πόδας» σαν γνήσια καμάκια… Εκεί και οι εξοδούχοι φαντάροι που κρατούσαν τον μπερέ στο χέρι για να φαίνεται η κόμη με το μπριγιόλ… Παντού η μυρωδιά του αφτερ σέϊβ της Old spice, στα χείλη το τσιγάρο «Παλλάς» η «Οld Navy” (μόνο για εξόδους αυτά). Απαραίτητο συμπλήρωμα το φυστικάκι, οι κολοκυθόσποροι ή ηλιόσποροι, όλα βουτηγμένα στο αλάτι…
Έξω από το «Διεθνές» οι καλοντυμένοι «γαμπροί» όρθιοι με το τσιγάρο στο χέρι, παρακολουθούσαν την κίνηση, επέλεγαν και όταν εντόπιζαν θηλυκά της προτίμησής τους, αναμιγνύονταν στο πλήθος, ακολουθώντας τα και ξεκινούσαν το «ψηστήρι» με την κλασσική ατάκα… «Καλησπέρα κορίτσια ..Να κάνουμε μαζί την βόλτα? Να κεράσουμε παγωτό ή να πάμε σινεμά?».
Κι όμως, αρκετοί/ες βρήκαν το ταίρι τους στο νυφοπάζαρο της πλατείας… Πόσα χιλιόμετρα είχαμε κάνει όλοι μας πάνω – κάτω στο νυφοπάζαρο? Αμέτρητα… Δεν υπήρχε νέος ή νέα που να μη έκανε αυτή την διαδρομή….
Κι αναμεσά τους οικογένειες, που συνήθως κατέληγαν στην «Όαση». Τότε μας φαίνονταν κάτι το συνηθισμένο και απαραίτητο… Σήμερα το νοσταλγούμε.. Ήταν και μια ευκαιρία συνάντησης με γνωστούς, συγγενείς και φίλους, που όλοι κατευθύνονταν τα βράδυα, κυρίως Σαββατοκύριακα στην βόλτα της πλατείας, που άρχιζε από νωρίς το απόγευμα και τις Κυριακές ή γιορτές, από το πρωί. Λοιπόν? Τι σας θύμισα τώρα… Τότε που τα Γιάννινα ήταν ανθρώπινα και οι περισσότεροι γνωριζόμασταν μεταξύ μας… Τότε που το νυφοπάζαρο ήταν …αξιοθέατο για τους ξένους που έβγαζαν φωτογραφίες (σαν αυτή που δημοσιεύω) και μετέφεραν τις εμπειρίες στις χώρες τους. Το καλοκαίρι, ξένες έμπαιναν στο «παιχνίδι» του νυφοπάζαρου και τρεις που γνωρίζω, ζούν σήμερα στα Γιάννινα, αφού εκεί γνώρισαν τους εκλεκτούς τους… Δυστυχώς στα τέλη της 10ετίας του΄70, τα αυτοκίνητα εκτόπισαν το νυφοπάζαρο, μέχρι που το κατήργησαν οριστικά…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΟΥΣΗΣ
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου