Άνθρωποι που δεν αντέχουν τον διάλογο
Στην καθημερινότητά μας, συναντάμε συχνά ανθρώπους που δυσκολεύονται να δεχτούν έναν ουσιαστικό διάλογο. Δεν ακούν για να καταλάβουν – ακούν για να απαντήσουν ή, ακόμα χειρότερα, για να επιβάλουν τη γνώμη τους. Η διαφορετική άποψη για αυτούς δεν είναι αφορμή για σκέψη, αλλά απειλή. Αν δεν συμφωνήσεις μαζί τους, θεωρούν ότι τους αμφισβητείς ή ότι τους προσβάλλεις.
Αυτοί οι άνθρωποι συνήθως σηκώνουν τον τόνο της φωνής τους, διακόπτουν, και χρησιμοποιούν συναισθηματικά φορτισμένες φράσεις, προσπαθώντας να σε κάνουν να «υποταχθείς» στη δική τους οπτική. Δεν ενδιαφέρονται για την αναζήτηση της αλήθειας ή για τη συνύπαρξη διαφορετικών απόψεων· το μόνο που τους νοιάζει είναι να έχουν δίκιο.
Ο πραγματικός διάλογος, όμως, βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό. Δεν σημαίνει ότι πρέπει πάντα να συμφωνούμε, αλλά ότι μπορούμε να ακούμε ο ένας τον άλλον με προσοχή και ανοιχτό μυαλό. Η διαφωνία δεν είναι απειλή· είναι ευκαιρία για εξέλιξη, για να δούμε τα πράγματα μέσα από μια νέα οπτική, να επανεξετάσουμε τις πεποιθήσεις μας.
Όταν κάποιος δεν αντέχει τη διαφωνία, δείχνει ότι δεν έχει εμπιστοσύνη ούτε στον εαυτό του ούτε στις ιδέες του. Ο θυμός και η ένταση δεν είναι σημάδια δύναμης· είναι σημάδια ανασφάλειας. Ο ώριμος άνθρωπος ξέρει πώς να κρατά τη ψυχραιμία του και να σέβεται τη διαφορετικότητα στη σκέψη, ακόμη κι όταν δεν συμφωνεί.
Ίσως τελικά, το πρόβλημα δεν είναι ότι διαφωνούμε. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε μάθει πώς να το κάνουμε με σεβασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου