Ήταν ο πιο εμπορικός δρόμος των Ιωαννίνων, ενώ σήμερα έχουν μείνει κάποια σημάδια από την παλιά εποχή…
Η αγορά της οδού Ανεξαρτησίας αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί “σύμβολο” για της πόλης των Ιωαννίνων. Άλλοτε ήταν ο πιο εμπορικός δρόμος των Ιωαννίνων. Επί Τουρκοκρατίας ονομαζόταν οδός του Μπαϊράμ Πασά, ξεκινούσε περίπου από το Γυαλί Καφενέ …
(σήμερα πλατεία Γεωργίου Σταύρου) και τελείωνε στην οδό Αβέρωφ. Αριστερά συνέχιζε μέχρι την εκκλησία του Αγίου Νικολάου Αγοράς και δεξιά περιελάμβανε και το Κριθαροπάζαρο, η σημερινή οδός Κάνιγκος. Ήταν σκεπαστή από φθηνά υλικά της εποχής, ενώ κατά διαστήματα υπήρχαν ανοιχτές σκεπές, οι λεγόμενοι μπατζιάδες. Επίσης, σε επίκαιρα σημεία υπήρχαν πόρτες, οι οποίες έκλειναν το βράδυ και άνοιγαν ξανά το πρωί από τους νυχτοφύλακες. Τα κτήρια που βρίσκονταν επί της οδού Ανεξαρτησίας ήταν κατά κανόνα διπλής χρήσης, δηλαδή ο όροφος χρησίμευε για κατοικία και το ισόγειο ως κατάστημα. Σήμερα οι όροφοι διατηρούν την αρχική τους μορφή, ενώ τα ισόγεια εξακολουθούν στην πλειοψηφία τους να έχουν το χαρακτήρα του καταστήματος. Η ακμή της αγοράς συμβάδιζε με την ακμή της πόλης των Ιωαννίνων, που κορυφώθηκε κατά την εποχή του Αλή Πασά, χάρη στην εμπορική επικοινωνία με την Ευρώπη. Όμως, καταστράφηκε το 1820 από φωτιά κατά την πολιορκία των Ιωαννίνων από το Χουρσίτ. Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία καταστράφηκε για δεύτερη φορά, επί Αχμέτ Ρασήμ Πασά, πάλι με φωτιά αυτή τη φορά για ρυμοτομικούς λόγους. Με την πάροδο των χρόνων ξαναχτίστηκε, αλλά όχι με την παλιά μορφή, με τα περισσότερα κτίρια να είναι ισόγεια και διώροφα μαγαζιά σαν τα σημερινά. Στα παλιά χρόνια τα μαγαζιά της αγοράς άνοιγαν το πρωί και έκλειναν το βράδυ. Στη σημερινή εποχή στην οδό Ανεξαρτησίας έχουν απομείνει κάποια παλιά μαγαζιά, ενώ ελέω των καιρών πολλά έχουν μετατραπεί σε καταστήματα εστίασης ή διασκέδασης για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των κατοίκων της πόλης.
(σήμερα πλατεία Γεωργίου Σταύρου) και τελείωνε στην οδό Αβέρωφ. Αριστερά συνέχιζε μέχρι την εκκλησία του Αγίου Νικολάου Αγοράς και δεξιά περιελάμβανε και το Κριθαροπάζαρο, η σημερινή οδός Κάνιγκος. Ήταν σκεπαστή από φθηνά υλικά της εποχής, ενώ κατά διαστήματα υπήρχαν ανοιχτές σκεπές, οι λεγόμενοι μπατζιάδες. Επίσης, σε επίκαιρα σημεία υπήρχαν πόρτες, οι οποίες έκλειναν το βράδυ και άνοιγαν ξανά το πρωί από τους νυχτοφύλακες. Τα κτήρια που βρίσκονταν επί της οδού Ανεξαρτησίας ήταν κατά κανόνα διπλής χρήσης, δηλαδή ο όροφος χρησίμευε για κατοικία και το ισόγειο ως κατάστημα. Σήμερα οι όροφοι διατηρούν την αρχική τους μορφή, ενώ τα ισόγεια εξακολουθούν στην πλειοψηφία τους να έχουν το χαρακτήρα του καταστήματος. Η ακμή της αγοράς συμβάδιζε με την ακμή της πόλης των Ιωαννίνων, που κορυφώθηκε κατά την εποχή του Αλή Πασά, χάρη στην εμπορική επικοινωνία με την Ευρώπη. Όμως, καταστράφηκε το 1820 από φωτιά κατά την πολιορκία των Ιωαννίνων από το Χουρσίτ. Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία καταστράφηκε για δεύτερη φορά, επί Αχμέτ Ρασήμ Πασά, πάλι με φωτιά αυτή τη φορά για ρυμοτομικούς λόγους. Με την πάροδο των χρόνων ξαναχτίστηκε, αλλά όχι με την παλιά μορφή, με τα περισσότερα κτίρια να είναι ισόγεια και διώροφα μαγαζιά σαν τα σημερινά. Στα παλιά χρόνια τα μαγαζιά της αγοράς άνοιγαν το πρωί και έκλειναν το βράδυ. Στη σημερινή εποχή στην οδό Ανεξαρτησίας έχουν απομείνει κάποια παλιά μαγαζιά, ενώ ελέω των καιρών πολλά έχουν μετατραπεί σε καταστήματα εστίασης ή διασκέδασης για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των κατοίκων της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου