Με απλά λόγια, το τραγούδι του Ιάκωβου Μοντανάρη, που ακούστηκε σε πρώτη εκτέλεση από τον Αντώνη Διαμαντίδη (Νταλγκά), εξιστορεί όλα όσα έγιναν εκείνο το απόγευμα της 5ης Ιανουαρίου του 1931.
Οι εφημερίδες της εποχής έγραφαν: «Αγριο έγκλημα, ο εργολάβος Αθανασόπουλος δολοφονήθηκε, τεμαχίστηκε και το σώμα του ρίχτηκε στο ποτάμι».
Η πεθερά του Αρτεμις Κάστρου ώθησε τον ανιψιό της να πυροβολήσει τον Αθανασόπουλο υπό την παρουσία της συζύγου του, η οποία παρακολουθούσε χωρίς να αντιδράσει, σαν να συναινούσε στη δολοφονία. Και όλα αυτά, τη στιγμή που στο διπλανό δωμάτιο κοιμόντουσαν τα τρία τους παιδιά. Στη συνέχεια, πεθερά, ανιψιός και υπηρέτρια έβαλαν το πτώμα σε μια μεταλλική σκάφη και προσπάθησαν να το κάψουν. Λόγω της έντονης μυρωδιάς που προκλήθηκε, η πανούργα πεθερά έσβησε τη φωτιά, κομμάτιασε το πτώμα και το πέταξε στο ποτάμι… Πεθερά και σύζυγος καταδικάστηκαν σε θάνατο. Λίγα χρόνια αργότερα απελευθερώθηκαν, γιατί ο διευθυντής των φυλακών είχε ερωτευτεί τη χήρα του Αθανασόπουλου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου