Γνωστοί άνθρωποι όπως ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, ο Αϊνστάιν,ο Θερβάντες και άλλοι, αναγνωρίστηκαν μετά από μεγάλες προσπάθειες και προκλήσεις που αντιμετώπισαν. Πέτυχαν μόνο λόγω της ισχυρής θέλησή τους…
Σας παρουσιάζουμε τις ιστορίες τέτοιου είδους ανθρώπων που έδειξαν στον κόσμο ότι ο ουρανός είναι το όριο για όσους πιστεύουν στον εαυτό τους.
Μάρλι Μάτλιν
Ήταν κουφή από ενάμιση ετών, αλλά η Μάρλι έκανε πιστεύω της την φράση: ‘Το μόνο πράγμα που δεν μπορώ να κάνω είναι να ακούσω.’ Όταν ήταν παιδί, παρά τις συμβουλές των γιατρών, οι γονείς της την έστειλαν σε ένα δημόσιο σχολείο (αντί ενός εξειδικευμένου για κωφούς), και με τη βοήθεια ειδικών προγραμμάτων η Μάρλι κατάφερε να προσαρμοστεί.
Αυτό την βοήθησε να γίνει τελικά η πρώτη και μοναδική κωφή ηθοποιός που πήρε Όσκαρ. Η Μάρλι συχνά λέει: ‘Δουλεύω καθημερινά για να βοηθήσω τους ανθρώπους να καταλάβουν, όπως και οι γονείς μου με δίδαξαν ότι τα κωφά άτομα όχι μόνο αξίζουν το σεβασμό αλλά αξίζουν να ακουστούν.’
Νικ Βούγιτσιτς
Δεν χρειάζομαι χέρια και πόδια: απλά πρέπει να πιστεύω σε Αυτόν.’ Αυτό βοήθησε τον Nικ για να γίνει ένας από τους πιο διάσημους ομιλητές, να πάρει δίπλωμα στα οικονομικά, να παντρευτεί και να κάνει δύο παιδιά. Ο Nικ κληρονόμησε την ισχυρή θέλησή του από τη μητέρα του και όπως είπε : τα λόγια της έδωσαν τον ρυθμό στην ζωή. ‘Νικόλα’, είπε, ‘θα πρέπει να παίξεις με τα φυσιολογικά παιδιά, γιατί είσαι και εσύ φυσιολογικός. Απλά σου λείπουν μερικά κομμάτια, αυτό είναι όλο.
Γράφει βιβλία, τραγουδάει,ερευνά και παίζει γκολφ. Συχνά ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο με τις διαλέξεις του για να βοηθήσει τους νέους να βρουν ένα λόγο για τη ζωή, και να συνειδητοποιήσουν και να αναπτύξουν τις ικανότητες και τα ταλέντα τους.
Στήβεν Χώκινγκ
Ως φοιτητής, ο Χώκινγκ άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα αμυοτροφικής πλευρικής σκλήρυνσης. Η ασθένεια προχώρησε και μέσα σε λίγα χρόνια έγινε εντελώς παράλυτος, και μετά από μια χειρουργική επέμβαση στο λαιμό του είχε χάσει την ικανότητα να μιλήσει. Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδισε από το να παντρευτεί δύο φορές,να μεγαλώσει τρία παιδιά, και να γίνει ένας από τους πιο επιφανείς επιστήμονες της εποχής μας.
Τώρα αυτός είναι ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους θεωρητικούς φυσικούς. Σύμφωνα με τον ίδιο, χρωστά την επιτυχία του στην νόσο του. ‘Πριν, η ζωή φαινόταν βαρετή. Τώρα είναι σίγουρα πιο ευτυχισμένη. Η προοπτική του πρόωρου θανάτου με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι η ζωή αξίζει να την ζεις. Υπάρχουν τόσα πολλά να κάνει κανείς. Ο καθένας μπορεί να κάνει τόσα πολλά!’
Φρίντα Κάλο
Η Φρίντα Κάλο ήταν μια εξέχουσα Μεξικανή καλλιτέχνιδα η οποία έγινε διάσημη χάρη στους εκπληκτικούς πίνακές της. Στην ηλικία των 6 αρρώστησε σοβαρά από πολιομυελίτιδα, η οποία έκανε το ένα από τα πόδια της πιο λεπτό από το άλλο. Για να απαλλαγεί από τους εμπαιγμούς από τους συμμαθητές της που την πείραζαν, το κορίτσι άρχισε κολύμπι, χορό, ποδόσφαιρο και πυγμαχία.
Ως έφηβη, η Φρίντα είχε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχε ως αποτέλεσμα ένα σοβαρό τραυματισμό και έντονο πόνο στην σπονδυλική της στήλη μέχρι το τέλος της ζωής της. Μετά το ατύχημα δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι για αρκετούς μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συνεχώς ζωγράφιζε, κυρίως το πορτρέτο της. Τώρα, αυτές οι ζωγραφιές της Φρίντα Κάλο πωλούνται για εκατομμύρια δολάρια.
Ρέι Τσαρλς
Ο Ray Charles ήταν ένας θρυλικός Αμερικανός μουσικός που έλαβε 12 βραβεία Grammy.Όταν ήταν παιδί άρχισε να χάνει την όρασή του και πριν από την ηλικία των 7 τυφλώθηκε εντελώς. Όταν ο Ray ήταν 15 ετών, η μητέρα του πέθανε. Ο νεαρός άνδρας δεν μπορούσε να κοιμηθεί, να φάει, ή να μιλήσει για πολλές ημέρες. Ήταν σίγουρος ότι θα τρελαθεί. Όταν κατάφερε να ξεπεράσει την κατάθλιψή του, συνειδητοποίησε ότι, έχοντας περάσει μέσα από αυτή την τραγωδία, είναι σε θέση να χειριστεί οτιδήποτε.
Όταν ήταν 17, ο μουσικός άρχισε να γράφει μουσική σόουλ, τζαζ και blues. Σήμερα, πολλοί άνθρωποι θεωρούν τον Ray Charles έναν μύθο: τα έργα του έχουν ήδη συμπεριληφθεί στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Το 2004, μετά το θάνατό του, το περιοδικό Rolling Stone τον ανέβασε στον αριθμό 10 ανάμεσα στους 100 μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών.
Φραγκλίνος Ρούζβελτ
Στα 39 έπαθε πολιομυελίτιδα. Η μακροχρόνια θεραπεία δεν βοήθησε και ο μελλοντικός πρόεδρος παρέμεινε καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Κανείς δεν τον άκουσε να διαμαρτύρεται όταν συνειδητοποίησε πόσο σοβαρή ήταν η ασθένεια του. Συγκέντρωσε όλο του το θάρρος και προσπάθησε,ανεπιτυχώς, να μάθει να περπατά στα δεκανίκια και με βαρύ ορθοπεδικό εξοπλισμό. Παρά την ασθένειά του, έγινε ο πρόεδρος των ΗΠΑ. ‘Το μόνο εμπόδιο για την πραγματοποίηση του αύριο μας είναι οι αμφιβολίες μας στο σήμερα’, είπε ο Ρούσβελτ.
Έλεν Κέλερ
Σε ηλικία ενάμισι ετών, μετά από αρρώστια, η Helen Keller έχασε την όραση και την ακοή της. Αλλά δεν πτοήθηκε το πνεύμα της και η Helen πραγματοποίησε το όνειρό της να γίνει συγγραφέας. Πολλά βιβλία και περισσότερα από 400 άρθρα έχουν δημοσιευθεί με το όνομά της. Έγινε η πρώτη κωφή και τυφλή που πήρε πτυχίο Bachelor of Arts. Επιπλέον, η Helen συμμετείχε ενεργά στην πολιτική και αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των γυναικών και των εργαζομένων.
Η Έλεν Κέλερ πέτυχε χάρη στον ισχυρό χαρακτήρα και την περιέργεια της.
‘Όταν μια πόρτα ευτυχίας κλείνει, μια άλλη ανοίγει, αλλά συχνά κοιτάμε τόσο πολύ καιρό στην κλειστή πόρτα που δεν βλέπουμε αυτή που έχει ανοίξει για μας,’ είπε.
Μιγκέλ ντε Θερβάντες
Στα νιάτα του ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες ήταν στρατιωτικός. Στην ηλικία των 24, στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, έχασε το αριστερό του χέρι. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στην Αλγερία,πιάστηκε αιχμάλωτος και πέρασε τα επόμενα πέντε χρόνια μακριά από την πατρίδα του. Μετά την απελευθέρωσή του επέστρεψε σε μια φυσιολογική ζωή και άρχισε την λογοτεχνική σταδιοδρομία του. Το μυθιστόρημά του Ο δαιμόνιος Gentleman Δον Κιχώτης της Λα Μάντσα αναγνωρίζεται ως ένα από τα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Λούντβιχ βαν Μπετόβεν
Όταν ήταν 26, ο Λούντβιχ άρχισε να χάνει την ακοή του. Αλλά το γεγονός αυτό δεν τον εμπόδισε από το να συνθέτει μουσική. Όταν είχε σχεδόν σταματήσει να ακούει, έγραψε την Σονάτα υπό το Σεληνόφως, ενώ τελείως κωφός έγραψε την Fur Elise.
Χάρη στο ταλέντο του και την ισχυρή θέληση έμαθε να ακούει την μουσική μέσα του και όταν έγραψε την Symphony No. 9, διηύθυνε τη συναυλία μόνος του. Μετά από μια θριαμβευτική απόδοση, άρχισε να κλαίει. ‘Δεν υπάρχουν εμπόδια για έναν άνθρωπο με ταλέντο και αγάπη απέναντι στην εργασία’, είπε ο Μπετόβεν.
Άλμπερτ Αϊνστάιν
Όταν ο Einstein ήταν μικρό παιδί, ήταν δύσκολο να πιστέψουν ότι θα πετύχει στη ζωή. Ο Αϊνστάιν δεν μιλούσε μέχρι την ηλικία των τριών ετών και επιπλέον, ήταν αυτιστικός και δυσλεκτικός. Στο γυμνάσιο συχνά παρέλειπε τάξεις, και γι ‘αυτό δεν αποφοίτησε. Για να δείξει στους γονείς του ότι ήταν άξιος, ο Αϊνστάιν προετοιμάστηκε μόνος του για τον διαγωνισμό και με την δεύτερη φορά κέρδισε μια θέση στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είπε: ‘Καθένας είναι μια ιδιοφυΐα. Αλλά αν κρίνουμε ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο, αυτό θα περάσει ολόκληρη τη ζωή του, πιστεύοντας ότι είναι ηλίθιο’.
ΠΗΓΗ
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή