Χαλαρώνοντας στα Λουτρά Πόζαρ (Λουτρακίου)

Τα Λουτρά Πόζαρ (Λουτρακίου) βρίσκοντα στην Επαρχία Αλμωπίας, 13χμ. βορειοδυτικά της Αριδαίας, στο νομό Πέλλας.

Απλώνονται στους πρόποδες του όρους Καϊμάκτσαλαν, λίγα χλμ. από τα Ελληνοσκοπιανά σύνορα. Η περιοχή είναι χτισμένη στις όχθες του θερμοπόταμου που διασχίζει την περιοχή.


Τα ιαματικά, θερμά νερά, με σταθερή θερμοκρασία 37οC, αναβλύζουν εδώ και χιλιάδες χρόνια από τα βουνό, όπου δημιουργούν ένα εντυπωσιακό τοπίο βουνού και δάσους. Επισκέπτες καταφθάνουν στα Λουτρά από κάθε γωνιά της Ελλάδας είτε για να δεχθούν τις ευεργετικές ιδιότητες των ιαματικών νερών (θεραπευτικών – χαλαρωτικών), είτε για να αποδράσουν στα πανέμορφα βουνά με τις σπηλιές, είτε και τα δύο.

Δείτε τις καλύτερες φωτογραφίες που επιλέξαμε:

Η λουτρόπολη απέχει 3 χιλιόμετρα από το Λουτράκι και βρίσκεται στην κοιλάδα του ρέματος του Αγίου Νικολάου. Το παλαιότερο όνομα του ρέμματος ήταν “Τόπλιτσα”, που σημαίνει στα σλάβικα, σε ελεύθερη μετάφραση: “Θερμοπόταμος”. Η κοιλάδα ακολουθεί τις στροφές του ποταμού και το φυσικό της κάλλος είναι απαράμιλλο, με πολλούς τεχνητούς καταρράκτες (μέρος των αντιπλημμυρικών έργων, κομψά εντεταγμένων στο περιβάλλον), οργιάζουσα βλάστηση και θεαματικές βραχώδεις, απόκρημνες πλαγιές εκατέρωθεν.


Είναι γνωστά από τα πολύ παλιά χρόνια με τους θρύλους, αλλά και κάποια άλλα ευρήματα, να μιλούν για τη χρήση των ιαματικών νερών, τόσο την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου όσο και επί Ρωμαϊκής και της Βυζαντινής περιόδου.

Οι ιαματικές πηγές Λουτρών Λουτρακίου αναβλύζουν σε υψόμετρο 360-390 μ. κατά μήκος της κοίτης του Θερμοποτάμου ή Ρέμα Νικολάου, ο οποίος συνεχίζει τη πορεία του στη λεκάνη της Αλμωπίας.

Οι πηγές δημιουργούνται από το νερό της βροχής που εισχωρεί στο έδαφος και φτάνει σε μεγάλο βάθος, στη συνέχεια θερμαίνεται ανεβαίνει ψηλότερα και στη πορεία του εμπλουτίζεται με μέταλλα και άλλα συστατικά.

Τα νερά ανακηρύχθηκαν ιαματικά το 1920, με την θερμοκρασία να κυμαίνεται από 26° C έως 37° C ανάλογα με την πηγή και περιέχουν διαλυμένα μεταλλικά συστατικά όπως νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, ράδιο, σίδηρο, ιώδιο, φώσφορο και θείο, ή αέρια όπως διοξείδιο του άνθρακα, υδρόθειο, άζωτο οξυγόνο και υδρογόνο με διαφορετικό βαθμό οξύτητας και όξινα ή αλκαλικά ή ουδέτερα.

Τα χαμάμ ή χαβούζες είναι τα παλαιότερα κτίσματα της Λουτρόπολης με κλειστές φυσικές πισίνες στις οποίες τα ιαματικά νερά αναβλύζουν με φυσαλίδες μέσα από τις πέτρες. Αποτελούν τον πρώτο κλειστό χώρο που χρησιμοποιήθηκε από τους επισκέπτες και συνεχίζουν να λειτουργούν μέχρι σήμερα αλλά με αναβαθμισμένες τις εγκαταστάσεις τους.

Οι λουτήρες είναι δύο ειδών, μικροί των 3-4 ατόμων που ονομάζονται και “μπανιέρες” και μεγάλοι των [1]20 ατόμων που ονομάζονται “πισίνες”. Σε αρκετά σημεία επίσης το ζεστό νερό αναβλύζει ελεύθερο και χύνεται στο ρέμα (εξ ου και το όνομά του). Η χρήση του νερού ως ποσίμου είναι ελεύθερη, από μια κρήνη δίπλα στο εστιατόριο της Δημοτικής Επιχείρησης των Λουτρών. Λειτουργεί επίσης και μεγάλη ανοικτή πισίνα των 25 μέτρων (με βάθος από 1 έως 2,80 μέτρα), η οποία τροφοδοτείται με ζεστό και κρύο νερό της περιοχής.

Στην περιοχή έχει ανακαλυφθεί ένα σύμπλεγμα περίπου 15 σπηλαίων, με άφθονα ευρήματα προϊστορικών χρόνων, τα οποία εκτίθενται στο μικρό μουσείο των Λουτρών. Η περιοχή έχει ανακηρυχθεί ως σπηλαιοπάρκο (Σπηλαιοπάρκο Αλμωπίας) και είναι το πρώτο του είδους του στην Ελλάδα.

Αλμωπία

Η επαρχία Αλμωπίας με πρωτεύουσα την Αριδαία απλώνεται κάτω από την προστατευτική σκιά του Βόρα σκεπασμένου από πυκνά δάση στα δυτικά και με επιβλητική γυμνότητα στα βόρεια. Η οροσειρά του Βόρρα περιβάλλει την Αλμωπία από τα βόρεια και τα δυτικά και τη διακρίνει με αδιαπέραστο τοίχωμα από τις όμορφες περιοχές του νομού Φλώρινας. Στα νότια συνορεύει με το υψίπεδο της Έδεσσας. Στα ανατολικά δεσπόζει το όρος Πάικο.

Μορφολογικά η περιοχή χαρακτηρίζετε από έντονο ανάγλυφο. Ανάμεσα στην πεδιάδα που καταλαμβάνει 220 τ.χμ. και στους ορεινούς όγκους έκτασης 730 τ.χμ. παρατηρούνται υψομετρικές διαφορές που ξεπερνούν τα 1.500 μ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κυριαρχία υγρού, ηπειρωτικού κλίματος με σύντομο θερμό καλοκαίρι και δριμύ χειμώνα.

Οι ορεινοί όγκοι διακρίνονται για την πλούσια δασοκάλυψη τους και χαρίζουν στον τόπο φυσικές ομορφιές. Την εικόνα της πεδιάδας σφραγίζει με την παρουσία του ο Αλμωπαίος ποταμός που τροφοδοτείται από 13 χειμαρρικά ρεύματα.

Η πεδιάδα είναι ιδιαίτερα εύφορη, κατάλληλη για δεντροκαλλιέργειες, αλλά και καλλιέργεια καπνού, καλαμποκιού, αμπελιού, πιπεριάς και οσπρίων. Εκτός από την γεωργία, η κτηνοτροφία αποτελεί πηγή ενίσχυσης του εισοδήματος των κατοίκων. Επίσης, τα προϊόντα της υλοτομίας που προέρχονται από τα δάση της δρυός, της οξιάς, του πεύκου και του έλατου συμβάλλουν στο εισόδημα της περιοχής.

Η Αλμωπία, πιστεύεται, ότι κατοικήθηκε από τους Άλμωπες κατά την εποχή του χαλκού. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, οι Μακεδόνες εκδίωξαν κατά την επεκτατική τους πορεία τους Άλμωπες, στα μέσα του 6ου π.Χ.

ΠΗΓΗ